ما معتقدیم که رشد واقعی شهرها تنها از طریق افزودن ساختمان‌های جدید یا توسعه زیرساخت‌های فیزیکی حاصل نمی‌شود. مانند موجودات زنده، شهرها با تحول و تکامل افراد ساکن خود نیز تغییر می‌کنند. زمانی که مردم با پیشرفت شخصی و اجتماعی، نگرش‌ها و رفتارهای نوین را در زندگی خود بکار گیرند، شهر به یک اکوسیستم پویا و زنده تبدیل می‌شود. از طریق برنامه‌ریزی شهری هوشمند می‌توان زیرساخت‌هایی ایجاد کرد که علاوه بر رفع نیازهای فنی و اقتصادی، محیطی الهام‌بخش برای یادگیری، ارتقای سلامت روان و تعاملات اجتماعی فراهم می‌آورد. تلفیق این رویکرد با کوچینگ فردی، زمینه شکوفایی پتانسیل‌های درونی و ورود هنر، فرهنگ و آموزش به زندگی شهری را مهیا می‌کند. در نتیجه، ایجاد همگامی بین توسعه فیزیکی و رشد انسانی، پلی به سوی آینده‌ای روشن و پایدار برای شهرهاست.
